Deus Ex Machina

Toen ik jong en onbedorven was, trof ik in jeugdblaadjes stompzinnige scenario's aan die ik toen al een belediging voor mijn intelligentie vond. In de trant van: "Kinderen vinden op straat een hond, nemen hem mee naar huis, de ouders willen geen hond en nemen zich voor het beest de volgende dag naar het asyl te brengen. Maar 's nachts breekt er brand uit in huis en het trouwe diertje blaft de hele familie wakker en redt zo iedereens leven. En natuurlijk mag hij blijven en krijgt zelfs een extra dik stuk leverworst."
Dat soort goddelijke ingrepen in de loop van het noodlot zag ik maar weinig om me heen en kwamen me meer dan verdacht voor.

Maar omdat ik altijd alles verbeter (behalve mijn schoenen, om met Willie te spreken) was het een leuk beginpunt voor mijn visie op een dergelijke gebeurtenis:

====================

When I was young and not yet spoiled, I stumbled in children's magazines upon inane stories that I considered even at that age an insult to my intelligence. In this vein: "Children find a dog in the street, take it home, the parents don't want a dog and promise to take the animal next day to the ASPCA. But in the night a fire starts in their house and man's best friend barks the whole family out of bed and saves everybody's life. Of course he may stay and he even gets a big slice of liverwurst".
I saw that kind of divine intervention in man's destiny all too rarely around me and it left me in a highly suspicious state.

But since I tend to improve everything (except my shoes, as they become more and more snug every day, to quote one of Gyro's jokes) it made a good starting point to give my vision on a such an event:

story code: H 26151

Art: Bas Heymans
Date of first publication: November 23, 2007